تفکر استراتژیک نوع ویژه ای از تفکر با ویژگیهای  مشخص است. این نوع تفکر که با بینش و بصیرت همراه است کمک می کند که در شرایط پیچیده  کسب و کار ،واقعیتهای بازار وقواعد آن به درستی  شناخته شود و ویژگیها و جهتهائی که یک کسب و کار باید داشته باشد درک و اجرا شود. این نوع تفکر باعث می شود تغییرات به سرعت شناسائی شده و راهکارهای جدید خلق شود. می توان گفت بدون این تشخیص ، موفق شدن تقریبا غیرممکن است.

برای اینکه بدانیم چگونه باید استراتژیک فکر کنیم به چند نکته باید توجه کنیم که بطور خلاصه در ادامه آمده است.

-          توجه به نیازهای واقعی

بسیاری از مردم یا مدیران به رغم داشتن نیازهای واقعی و ضروری ،به سمت نیازهای کاذب متمایل می شوند. مثلا مصرف گرائی به جای تولید بعنوان نیاز شناسائی می شود و مسائلی از این دست. هر اختراع،نوآوری و خلاقیتی که در دنیا ایجاد شده و می شود در پاسخ به شناسائی یک نیاز واقعی بوده است.

-          درک صحیح شرایط موجود

اینکه بدانیم اکنون در چه نقطه ای قرار داریم و به کجا می خواهیم برسیم مبنای ایجاد راهکار هاست. درک صحیح شرایط موجود و شناخت مسیر رسیدن به نقطه مطلوب و همچنین مشکلات و موانع پیش روی این مسیر می تواند مانع از دلسردی و نتایج منفی طی مسیر و کاهش انگیزه ها شود.

-          حل مسئله یا مشکل

از قدیم گفته می شد که شناخت دقیق مسئله یا مشکل 70 درصد حل مشکل است. هر مشکل یا مسئله ای علتی دارد. شناخت علت یا علل ایجاد یک مشکل تصویر روشنی از راهکارهای حل آن ایجاد می کند. تدوین استراتژی ها(راهبرد ها) بدون توجه به علل ممکن است ما را به بیراهه ببرد.

-          شناخت روابط بین علتها

یک مشکل ممکن است به علت عوامل متعددی ایجاد شده باشد.در تفکر استراتژیک شناخت علل  موضوع مهمی است ولی شناخت تاثیر گذاری این علتها بر یکدیگر و روابط بین آنها مهمتر است.

-          امکان سنجی راهبردها

در تدوین راهبردهای حل مشکل در نظر گرفتن امکان اجرائی بودن آن بسیار مهم است. راهکارهای حل یک مشکل ممکن است از لحاظ ذهنی  امکان پذیر باشد ولی  در عمل اینگونه نباشد.